NAMEN,
wat doet het ertoe?
Namen, tegenwoordig zijn dit de klanken waarbij iemand zich
aangesproken voelt.
Ik heet Raymond, mijn naam gegeven door mijn vader, zou ‘beschermende
handen’ kunnen betekenen, maar is verder nergens op gestoeld of bekend waar het
vandaan komt. En zo is het met elke naam in elke taal, een klank of verwijzing
naar….., behalve in het Bijbels Hebreeuws voor 2000 jaar en verder terug. In
het Bijbels Hebreeuws zijn namen ook werkwoorden, en acties en of karakterbeschrijvingen.
Van ADAM, in het modern Hebreeuws ×ָ×ָ×֙ = Aleph Daleth Mem waar je niets bijzonders ziet, de betekenis ervan: de mens (heid) (met de He ervoor Ha’adam). Het wordt meer duidelijk als je naar een eerdere vorm van letterweergave van Paleo Hebreeuws gaat dan heb je; van re naar li Adam –
De Aleph
betekend in de eerdere pictografische betekenis wat het voorstelt.
(een
ossenkop) - een krachtige leider =Aleph
(een tentflap) – deur =Dalet
(water)
– een krachtig stromen =Mem
Dit woord/naam is een kindwortel afgeleid van de ouder ×× (dam) dat "bloed"
betekent. Door de letter ×
voor de ouderwortel te plaatsen, wordt de kindwortel ××× (adam) gevormd, die betekenis gerelateerd is aan
×× (dam).Door een paar
andere woorden afgeleid van de kindwortel ×××
te onderzoeken, kunnen we een gemeenschappelijke betekenis in hen allemaal
zien. Het Hebreeuwse woord ××××
(adamah) is de vrouwelijke vorm van ×××
en betekent "grond" (zie Genesis 2:7). Het woord/naam ×××× (Edom) betekent
"rood". Elk van deze woorden heeft de gemeenschappelijke betekenis
van "rood". Dam is het "rode" bloed, adamah is de
"rode" grond, edom is de kleur "rood" en adam is de "rode"
man. Er is nog een andere verbinding tussen adam en adamah zoals te zien is in
Genesis 2:7, dat stelt dat "de adam" gevormd werd uit de adamah. In
de oude Hebreeuwse wereld was de naam van een persoon niet alleen een identificatie,
maar beschrijvend voor iemands karakter.
Nu is het zo dat alle Bijbels namen zo zijn opgebouwd en of
te herleiden en geld helemaal met de namen van God. Als extra noot; Hebreeuws gebruikt bij namen ook
acroniemen en of afkortingen, het zijn juist deze acroniemen die de karakter
van de persoon en of betekenis van de naam laten zien. M.a.w. kan je dit niet
terug herleiden of verklaren, dan is de naam NIET Bijbels. Alle andere redenen
waarom mensen een bepaalde naam willen aanhouden kan heel plausibel zijn voor
mensen , maar dus niet volgens de Bijbelse taal en of principes.
En zo wil ik de Naam van God behandelen die zeker
tegenwoordig allerlei vormen of moet ik zeggen klanken heeft aangenomen. Te
beginnen met de Naam voor de Vader bekend door de 4 letterwoord YHWH. Voor de
meeste bekend als Jahweh of Yehovah, tenminste tot voor kort, want er zijn
legio varianten bijgekomen. Ik ga die niet allemaal behandelen want zoals
gezegd hoef ik alleen maar Bijbels en Hebreeuwse taal Principes/ regels aan te
houden. Even als 2de heel belangrijk noot tussendoor. Het is
heel moeilijk om iets nieuws aan te nemen, helemaal als het om God gaat
waarnaar je je hele leven of een tijd lang heb gedacht dat Hij zo of zo, heet.
Het is bijna onmogelijk indien je bij het aannemen of kiezen van een bepaalde
uitspraak van Gods naam, en gepaard gaat met jouw uitspraken, leringen of
vertellingen. Tenslotte gaat de naam welk je gebruikt meestal gepaard om een geven en met uitingen
van emoties. Ik begrijp heel goed dat deze en of andere nieuwe info tegen je
eigen ‘geloof’ ingaat. Ik hoop dat deze studie een hulpmiddel is om de waarheid
te vinden. Als je je niet aangesproken voelt om iets te veranderen prima, ik
geef alleen de info door, ieders keuze is zijn/ haar keuze en God kent je hart.
Dus voor deze studie houd ik mij aan de eerste twee namen
die bekend waren als namen voor God en in een tweede deel de naam van God in
een menselijk lichaam. Tenslotte heeft elke wijsheid een bron, het moet ergens
zijn begonnen. Ik ben er van overtuigd dat de Bijbel/ Gods eigen Woorden, het
begin is van alles, van kennis, wijsheid, van talen en het alfabet. Ja er was
wel enige gekrabbel (spijkerschrift) of de Egyptische hiƫrogliefen maar dat was
alleen voor koningen en of registratie voor het hof in de zin van registreren
van oorlog of paleis items en kleine verslagen, niet de uitgebreide verhalen,
geschiedenissen en of beschrijvingen zoals de Bijbel/ Hebreeuws dat weergeeft.
Voor mij is het wel duidelijk dat de Bijbel aangeeft wat de
Naam is van God, zoals Yeshua zegt in Joh.17: 6 Ik heb Uw Naam
geopenbaard den mensen, die Gij Mij uit de wereld gegeven hebt. Hij heeft de
Naam geopenbaard zegt Hij, was die dan toen al of nog verborgen? Nogmaals in
vers 26 En Ik heb hun Uw Naam bekend gemaakt, en zal Hem
bekend maken; opdat de liefde, waarmede Gij Mij liefgehad hebt, in hen zij, en
Ik in hen. Was dit omdat de mensen in het algemeen een verkeerde
voorstelling hadden van God? Of Werd het karakter en de naam van God
weergegeven in het leven en de dood en de opstanding tot eeuwig leven, van
Yeshua? In ieder geval neem ik alle getuigen mee wat hetzelfde moet weergeven
(anders zijn het geen getuigen van hetzelfde) en dat is Bijbels onderzoeken, zoekt u mee?
Ook Jeremia spreekt dat de heidenen Zijn naam zullen weten!Jer.16:
19 O HEERE! Gij zijt mijn Sterkte, en mijn Sterkheid, en mijn Toevlucht
ten dage der benauwdheid; tot U zullen de heidenen komen van de einden der
aarde, en zeggen: Immers hebben onze vaders leugen erfelijk bezeten, en
ijdelheid, waarin toch niets was, dat nut deed. 20 Zal een mens zich goden
maken? Zij zijn toch geen goden. 21 Daarom, ziet, Ik zal hun bekend maken
op ditmaal; Ik zal hun bekend maken Mijn hand en Mijn macht; en zij zullen
weten, dat Mijn Naam is HEERE. Overal in de Bijbel waar Heere staat is
bewust door de vertalers gekozen om dit woord te gebruiken. In de originele
Hebreeuwse teksten staat voor Heere, YHWH, maar om de Joodse geleerden
niet voor hun hoofd te stoten, besloot men om YHWH te schrappen uit de Bijbel
en daarvoor Heere neer te zetten. Maar mijn reden om Zijn Naam te onderzoeken
is vanwege dat Hij aan Zijn volk vraagt Zijn Naam zoals Hij dat heeft gegeven
aan Mozes te herinneren en herinneren in het Hebreeuws betekend ook voortdurend
uitspreken.
JAHWEH: dit is de naam welk eigenlijk alleen wordt
gebruikt / toegepast in de Westerse Christelijke wereld. Maar wel door Joodse
scholen wordt geaccepteerd en als zodanig wordt geleerd, als de naam die de
heidenen gebruiken voor de God van de Bijbel. Even wat geschiedenis van waar
deze naam vandaan komt. Het allereerst waar deze naam als zodanig is vermeld is
via de Duitse geleerde Gesenius, uit het jaar 1800. Deze Gesenius heeft de
Grammatica vastgesteld voor de Hebreeuwse taal. Als u Hebreeuws wilt leren en u
besluit dat in Jeruzalem te gaan doen in de Hebreeuwse universiteit van
Jeruzalem, dan krijgt u de grammatica van deze Gesunius uit zijn originele
tekst (Duits) of vertaald in het Engels. Dus zijn Hebreeuwse grammatica ligt
ten grondslag aan alle Bijbels en of gewone moderne Hebreeuwse taal, ook voor
Israƫliƫrs die Hebreeuws studeren in Israƫl. Maar wat heeft deze Gesenius dan
te maken met de naam Jahweh?
Wel in de toenmalige Christelijke wereld en vooral de
academische Christelijke wereld was er een discussie gaande, aangaande de Naam
van God. Was het de naam Jahweh welk in de Christelijke wereld naar voren kwam
of Yehovah vanuit de Joodse wereld?. Nu
maakte Gesenius woordverklaringen of te wel woordenboeken om de
verschillende grammaticale vormen van woorden weer te geven. Om deze boeken vol
te krijgen met allerlei Hebreeuwse woorden verzamelde hij van overal in de
toenmalige wereld, Hebreeuwse verhalen, woorden, liederen, etc. alles wat hij
maar kon vinden. Zo had hij via een Franse diplomaat genaamd Gilbert Genenbrard, welk in 1599 de
Samaritaanse geschiedenis had geschreven waarin de naam Jahweh voor het eerst naar
voren kwam en is vermeld en verklaart dat dit verhaal echt was. Gesenius nam de
naam voor het eerst over in zijn woordenboek in het jaar 1833 en verklaarde daarbij
min of meer dat het voor de kerk Jahweh moest zijn. Pas in 1875 werd het vanuit
het Duits in het Engels vertaald.
In dat woordenboek geeft Gesenius 2 bewijzen voor de naam Jahweh
Het 1ste komt van Theodoretus van Cyrus, een
kerkvader die Bisschop was halverwege de 4de eeuw. Deze Theodorus
kwam met het verhaal van de toenmalige Samaritanen die een tempel hadden op de
berg Gerezim en daarin god vereerde die ze Jahweh noemden. Hij had de
Samaritanen bezocht en had deze verhalen mee terug genomen. De Joden spraken de
naam van God toen al niet meer uit omdat net als bij de oorlog met Griekenland
de Romeinen rond 200 dezelfde bedreiging aan elke Jood had gegeven dat bij het
uitspreken van Zijn naam, zij gedood mochten worden wat bij de duizenden was
gebeurt.
Hoewel de Samaritanen de Naam Yehovah (be)kennen als de God
van de Joden hebben of spelen zij dus een hele grote rol in de tot stand koming
van de naam Jahweh. EN dat komt omdat zij als volk tussen het Joodse
overblijfsel waren geplaatst uit 5X Babylonische landen. Dit omdat Babylon 1)
belasting van mensen eiste (en dan moeten er wel mensen wonen, zijn hier
neergezet omdat de oorspronkelijke bewoners waren afgevoerd naar Babylon. En 2)
een menselijke buffer waren voor vijandige troepen (Egypte). De Samaritanen hadden
hun eigen geloof en goden maar vanwege de vele aanvallen met leeuwen (zie boek Koningen) zochten ze ook om het geloof van het land Israƫl te doen, geholpen
door een persoon die zich voordeed als priester en zo een ‘geloof’ aannam wat
ze tot vandaag nog steeds geloven en doen.
Yeshua krijgt in het verhaal van de Samaritaanse vrouw te
horen dat zij hebben geleerd god te aanbidden op Gerezim in plaats van
Jeruzalem waar Hij Zijn naam heeft gegeven.
In Josephus (antiqity Jews) Oorlog Makkabeeƫn 12:26, staat ook de reden hoe het kwam dat de Samaritanen hadden besloten om een god in hun tempel te zetten. Maar dat was niet de God van de Bijbel. Waarom niet? Omdat dat de toen Samaritanen bedreigd werden door Griekenland en als excuus aangaven dat zij slechts als vreemden in Israƫl waren geplaatst, dat zij wel een tempel hadden op berg Gerezim maar dat de God van de Joden in Zijn tempel met Zijn naam, in Jeruzalem woonde. Dat hun tempel een god had zonder naam. De hele toedracht en reden van de oorlog en de Makkabeeƫn (Joden) was juist dat zij niet accepteerde dat op de tempelberg een tempel door Griekenland was opgericht ter ere van jupiter. De Grieken wilde dat de Joden de Griekse goden en Griekse manieren gingen doen en naleven, geen Shabbat, geen besnijdenis maar 1 volk en 1 natie net als de Grieken 1 groot land en dezelfde gedachte, maar dat ging voor de Makkabeeƫn te ver en werd terecht als Godsschennis gezien. Behalve de typische Bijbelse opdrachten die Israƫl als het volk van God maakte was daar ook de naam Van God waarvan de Grieken zeide; noem Hem gewoon God of heer of meester maar niet bij Zijn naam! Zo kunnen we met ons allen gewoon onze goden aanbidden als de god die bij jullie als heere bekend zal zijn. Zij mochten het in hun hart wel bedoelen maar niet uitspreken en dus niet proclameren, zodat/totdat zij tenslotte 1 grote Griekse natie werden. Dit herhaalde precies zo na de vernietiging van Jeruzalem toen Hadrianus wilde dat de God van Israƫl vergeten werd en ze 1 volk onder Rome werden.
En de Samaritanen die bang waren dat zij in de oorlog als Joden werden gezien en daarom zouden worden gedood. Gaven de Grieken te kennen; wij zijn niet Joods, wij geloven helemaal niet in hun God, onze tempel heeft geen naam (anonymus) maar als jullie dat willen noemen wij onze tempel ter ere van jullie god; jupiter.
De Samaritanen wisten dus heel goed wie de God van het land
was en dat Hij door de Joden bij Naam werd genoemd. Maar hun tempel op Gerezim
droeg die naam pertinent niet! Sterker nog in 168 voor Christus was de tempel
van de Samaritanen volgens Josephus ter ere van jupiter! Maar hoe zat het dan? Het
vreemde daarbij is dat volgens Bisschop Theodoretus, de toenmalige Joden van
Samaria, de god van de Samaritanen, aya noemden. Trouwens de Samaritanen hebben
hun eigen taal en geschriften, het is NIET Hebreeuws, dat geeft al te kennen
dat wat de Christelijke Bisschop ook dacht gehoord te hebben, het was GEEN
Hebreeuws en het was NIET de God van de Hebreeƫrs.
Wat ook een grote rol toen speelde was de gedachte dat Gods
naam wordt gegeven in Ex.3 en Ik ook hoor vandaag nog wel het argument dat Zijn
naam in Ex.3 ehyeh is, wat vertaald wordt in; ik zal zijn. Alleen dat is
niet Zijn naam maar de uitleg van Zijn naam. Kom ik later op terug, maar
zou het kunnen dat de Bisschop dacht dat ; omdat de Joden de god in de
Samaritaanse tempel aya noemden, dit hetzelfde is als ehyeh en dus de naam van
God? Latere geleerden zeiden dat sommige de naam Jahweh daar uitspraken als Iaweh,
als zijnde een verbasterde vorm van ehyeh. Dat kan misschien, maar als dat überhaupt
het geval was, waren dat in geen geval dan Joden! En daarbij ehyeh is niet de
naam van God, heeft qua uitspraak niets van doen met God.
Heeft u weleens een boek of serie of film van Sherlock Holmes
gezien? Die zou hier wellicht wel een goede oplossing voor hebben bedacht en of
zoals hij dat altijd zei bij de oplossing van een goede uitdaging; ‘By Jov!’ U
denkt misschien waar heeft hij het nu weer over? Wel het Latijnse woord of naam
(cases) voor jupiter is nu oa jovis, jovi, jupiter, jove afgeleid van jowepater
(vader jowe). Maar in het vroegere Latijn was er geen V maar werd het
uitgesproken als de W, dus oa jowis, jow en jowe. En hier zijn we dan bij een
tempel die de naam van jupiter kreeg als god en in de toenmalige Grieks en
Latijn uitgesproken wordt als jowepater of verkort jowe en deze naam wordt aan
de Bisschop doorgegeven als zijnde de naam van een god, alleen God heeft al een
naam boven alle namen en zeker boven jowe. Zou het kunnen dat die Bisschop het
wellicht verstond als Jahweh wat voor hem redelijk voorkwam als een vorm van
ehyeh?
‘Dat is wel heel ver gedacht’ Raymond, de Bisschop kende
Latijn en Gesenius zeker. Als Duitser en geleerde was die in zijn tijd zeer
strikt en principieel. Die zou het nooit vermelden als bewijs voor de naam van
God, zoals hij dat ook deed. En Inderdaad dat schreef hij ook!!! In zijn eigen
geschrift het woordenboek genaamd “Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon tot he
old Testament Scriptures” staat; I suppose this word to be one of the most
remote antiquity perhaps of the same origin as Jovis, Jupiter, and transferred
from the Egyptians tot he Hebrews.
Gesenius verteld dus in eigen woorden dat het bewijs voor de naam Jahweh komt van de Samaritanen die de naam van god als jowe gebruiken wat ten grondslag ligt voor jahweh. (terwijl dit de naam is voor jowepater => vaderjupiter en het feit dat de tekst ex3 zegt dat Zijn naam is ehyeh. Wat dus niet Zijn naam is maar de uitleg van Zijn Naam.
Gesenius verklaart dan dat; vanwege deze twee verschillende volken met waarschijnlijke dezelfde naam voor god, is het geen toeval en is het waarschijnlijk dat dat afkomstig uit de Egyptische oorsprong. Waar ehyeh naar Italie ging als jowe en naar Israƫl ging als Jahweh.
Een groot probleem echter voor deze stelling is dat in de
tijd van Gesenius men helemaal niets wist van hiƫroglyfen en hoe te vertalen of
wat ze betekende. En zo kwam het dat er nogal wat zogenaamde geheimen (zeker
Bijbelse) werd vermeld als zijnde;
“zo staat het geschreven in de hiĆ«roglyfen”
(niemand kon het tegenspreken) Maar een nog groter probleem is met deze
stelling dat Gesenius hier zegt, dat de naam van de God van Israƫl eigenlijk een
Egyptische god is? En die god is de God die was, is en komen zal? En de 3de grote
probleem; jahweh het is dus geeneens Hebreeuws, maar Egyptisch! En dan heb ik
zelfs probleem nr 4 jahweh is qua woord in het Hebreeuws NIETS, het betekend
NIETS, het is geen werkwoord of heeft een actie. Volgens de persoon die de naam
jahweh heeft geĆÆntroduceerd als zijnde de naam van God is het is geen
Hebreeuwse naam, maar de naam van een heidense afgod.
Voor diegene die zich voelt aangevallen of denken naar wie hebben we dan gebeden? Wees niet bang of bezorgt, u heeft in alle oprechtheid gebeden tot de God van de Bijbel. Ook ik heb tot Jahweh gebeden, we hebben gehandeld naar de kennis die we hadden, maar ik geloof dat God die kennis nu aan het vermeerderen is zoals Jeremia schrijft. Weet u nog in Jer.16: 21 Daarom, ziet, Ik zal hun bekend maken op ditmaal; Ik zal hun bekend maken Mijn hand en Mijn macht; en zij zullen weten, dat Mijn Naam is …...
YEHOVAH: deze naam wordt in het Westen voornamelijk
door Jehovah getuigen gebruikt en heeft daardoor een negatieve lading gekregen.
Ook ik bad tot Jahweh vanwege onder andere dat Yehovah de naam was van die
sektegod. Maar naast de Jehovah getuigen is dit ook de naam die bij de Joodse en
de Samaritaanse bevolking wordt erkend als de Naam van God, alleen niet wordt
uitgesproken (door Joden (Hashem-De Naam) en Samitanen (Shema-De Stem) Er is meteen al een heel groot verschil met Jahweh
wat niets betekend en of grammaticaal niet een Hebreeuws woord is, ook als
acroniem is het in het Hebreeuws niet is te herleiden. YHWH is dat wel, deze 4
Hebreeuwse letters vormen de woorden ”Hij wordt”. En dat is al gelijk een
overeenkomst met de betekenis van egyeh => zal zijn.
ex.3; 14 En God zeide tot Mozes: IK
ZAL ZIJN, Die IK ZIJN ZAL! Ook zeide Hij: Alzo zult gij tot de kinderen Israƫls
zeggen: IK ZAL ZIJN heeft mij tot ulieden gezonden!
Ik zal zijn, die ik zijn zal, In het Hebreeuws staat er; ehyeh
asher ehyeh, is niet de naam maar de betekenis van YHWH. Maar eeuwenlang is dat
wel de interpretatie van de kerk geweest
dat YHWH met ehyeh als naam bekend wilde zijn. Maar zoals ik al zei is het een uitleg
of de sleutel voor Zijn Naam. Het zijn van God of anders van Hem gezegd; Hij is
en of; De Ik Ben, wordt vele malen daarna uitgelegd en door Hem zelf gezegd als
dat Hij was, is en komen zal en voor eeuwig onveranderlijk.
Wat is dan de sleutel of uitleg? => Hij was, Hij is, Hij komt,
komt van het Hebreeuws woord om te zijn; ehyeh. Deze verschillende tijden zijn
in het Hebreeuws; Hajah, Hoveh, Yihyeh => van re naar li. Waarom wordt dit
woord gegeven voor Zijn Naam? Ik denk omdat het precies Zijn status (Hij is),
Zijn karakter (Hij is dezelfde) en Zijn acroniem weergeeft/ beschrijft. Alsof
Hij wist dat Zijn Naam in latere tijden geheim zou zijn en of niet bekend.15 Toen zeide God verder tot Mozes: Aldus zult gij
tot de kinderen Israƫls zeggen: YHWH, de God uwer vaderen, de God van Abraham,
de God van Izak, en de God van Jakob, heeft mij tot ulieden gezonden; dat
(YHWH) is Mijn Naam eeuwiglijk, en dat is Mijn gedachtenis van geslacht tot
geslacht. Hij benadrukt nogmaals wie
Hij is en dat dat niet veranderd. En dat is het belangrijkste wat Hij
ons wilt laten weten! De wereld claimt doorgaans dat YHWH de God is van Israƫl
en het zg. oude testament, maar dat we met de komst van Jezus ALLES is
veranderd geen wet maar genade, geen regels maar liefde, geen oorlog en doden
maar vrede en leven. En zo heeft een ieder die dit gelooft een groot probleem.
Als je gelooft dat met de komst van Jezus alles is veranderd
dan geloof je niet volgens de Bijbel en de auteur van de Bijbel YHWH. Als je
niet gelooft dat Zijn naam dus karakter voor eeuwig hetzelfde is, dat Hij
werkelijk WAS, IS en KOMEN zal eeuwig lijk die ENE, dan heb je Zijn sleutel
gemist. De sleutel van Zijn zijn (ehyeh) opgebouwd uit:
Yihjeh-Hajah-hoVeH de acroniem
van YeHoVaH, wat de complete betekenis is van egyeh.
Verder laat Yeshua zien dat Hij dezelfde is als YHWH en dat
Hij idd niet veranderd door oa Zijn leven, dood en opstanding en de vele
uitspraken welk Hij daarbij deed. Onder andere door: Hij kwam de wil van de
Vader doen, Hij deed alleen wat Hij de Vader had zien doen, Hij was De profeet
zoals Mozes, en als je Abraham geloofde dan deed je precies wat Abraham had
gedaan in ALLES. Openb.4: 8 En de vier dieren hadden elkeen voor
zichzelven zes vleugelen rondom, en waren van binnen vol ogen; en hebben geen
rust dag en nacht, zeggende: Heilig, heilig, heilig is de Heere God, de
Almachtige, Die was, en Die is, en Die komen zal. Dit wordt exact zo
weergegeven door Jesaja die dit beeld in het verre verleden ook had gezien.Jes.6: 1 In het jaar, toen de koning Uzzia stierf, zo zag ik den
Heere, zittende op een hogen en verheven troon, en Zijn zomen vervullende den
tempel.2 De serafs stonden boven Hem; een iegelijk had zes
vleugelen; met twee bedekte ieder zijn aangezicht, en met twee bedekte hij zijn
voeten, en met twee vloog hij.
3 En de een riep tot den ander,
en zeide: Heilig, heilig, heilig is de HEERE der heirscharen! De ganse aarde is
van Zijn heerlijkheid vol!
Niet alleen Zijn profeten of YHWH zegt dat Hij de was ,is en
komen zal is, ook Yeshua zegt dat van Hemzelf, wat alleen kan als Hij YHWH ook
daadwerkelijk is! Openb 1: 4 Johannes aan de zeven
Gemeenten, die in Aziƫ zijn: genade zij u en vrede van Hem, Die is, en Die
was, en Die komen zal; en van de zeven geesten, die voor Zijn troon zijn; en
in vers 8 nogmaals; 8 Ik ben de Alfa en de
Omega, het Begin en het Einde, zegt de Heere, Die is, en Die was, en Die komen
zal, de Almachtige.
Naast deze sleutel wat de Bijbel zelf aanreikt, zijn er nog
veel meer aanwijzingen wat duid op Zijn naam Yehovah. Hier aanwijzing nr 1)
Hoewel de Joden Zijn naam niet meer uitspreken is Zijn Naam niet onbekend en wordt
bij elk gebed (versleuteld) uitgesproken als Hij die was, is en komen zal. Bij
ons vrijwel onbekend is dat ook de Joden, Zijn naam als een drie-eenheid zien
en als symbool een driehoek zien wat Zijn Naam vertegenwoordigd. Die driehoek
waarvan men zegt de basis is van de letter Daleth en de basis is van Davids
naam en ster. Ze geloven daarin zo sterk dat dat gegeven van de driehoek terug
moest komen in de vlag (als vertegenwoordiging van de natie) wat bestaat uit de
kleuren van een (Taliet) gebedskleed en twee driehoeken, de Davidsster. De
Davidsster wat volgens hun geloof is gebaseerd op een driehoek van Zijn Naam (Yihjeh-Hajah-hoVeH)
en een tweede driehoek wat de Messias moet voorstellen als de Daleth (deur)
en Zoon van David.
Aanwijzing nr 2) Er is een beroemd verhaal wat
gebeurde in de Yom Kippur oorlog (1973) Voordat de tempel in Jeruzalem werd
vernietigd werd de Naam 10X op Yom Kippur uitgesproken naast de Aronitische
zegening waar Zijn Naam ook 3X voorkomt. Na de tempel en helemaal na de Roomse
verordening (jaar 150) om Zijn Naam niet uit te spreken en na de dood van duizenden
die dat wel deden, werd afgesproken Zijn Naam alleen nog heimelijk te spreken. Omdat God specifiek in de Aronitiesche
zegening had gezegd dat Zijn Naam zo op de mensen moest worden gelegd, werd ook
afgesproken om Zijn Naam door de symboliek op de mensen te leggen. Vandaar het
spreiden van de vingers wat a) twee driehoeken laat zien en b) door de stand
van de vingers de Naam YHWH liet doorschemeren. Het was tijdens de handelingen
van deze zegening op Yom Kippur, dat de Golan hoogte werd aangevallen door 1400
Syriƫ tanks tegenover 173 Israƫlisch tanks. In de vallei van de tranen (heet zo
sindsdien) bleven 7 Israƫlische tanks na 80 uur vechten tegenover de geweldige
overmacht. Voorbij deze vallei was het open gebied zonder belemmeringen naar
heel Israƫl. Deze laatste 7 tanks waren op een gegeven moment weerloos vanwege
geen munitie meer en net voordat de laatste slag zou beginnen kwamen er 13
opgelapte Israƫlische tanks op het toneel, gebracht en bestuurd door gewonden
en vrijgestelden. Syriƫ nam geen gevangenen en als de slag werd verloren dan
was Israƫl letterlijk van de kaart geveegd. Zij hoefden nog maar enkele
ogenblikken naar Israƫl te vuren met hun toen superieure moderne Russische
tanks om dan Israƫl compleet af te maken. Maar misschien dachten zij dat er
nieuwe tanks als voorhoede van veel meer Israƫlisch tanks aankwamen en stopten
met de aanval en trokken zich terug. Sterker nog, zij werden vanaf toen
teruggedreven door de 20 niet functionerende Israƫlische tanks. Zo lieten ze de
Israƫliƫrs die dag winnen terwijl zij al gewonnen hadden, de hele legertop was letterlijk
uit het veld geslagen en riepen al dat alles was verloren, bij Israƫl was er 1
en al ongeloof en verbazing. Deze gebeurtenis wordt niet verteld op West Point
die normaal gesproken elke veldslag als officiersopleiding bespreekt en zeker
beslissende veldslagen. Waarom niet? omdat Westpoint niets doet met wonderen
alleen met militaire strategieƫn. Maar dit verhaal wordt wel in de IDF verteld,
in de regering en op de scholen, dat vanwege dat Gods Naam op het volk werd
gelegd op Yom Kippur. Dat dankzij het ingrijpen door God, de zegening en
overwinning werd gegeven toen alles verloren was en God ingreep. En iedere Israƫli,
zelfs de gemiddelde niet gelovige zien het allemaal als een wonder vanwege Gods
Naam Yehovah, op het volk en land gelegd. Maar dit verhaal heeft nog een andere
twist. De Israƫliƫrs namen wel gevangenen en bij latere ondervragingen van de
officieren, waarom ze niet verder waren gegaan, waarom toch waren ze gestopt en
hadden teruggetrokken, werd gezegd dat zij; een cordon met witte wezens en een
stem die zij; dat ik moest stoppen, dus stopte ik en keerde terug.
Aanwijzing nr 3; In onze Bijbels staat de naam Yehovah niet als zodanig geschreven. Deze naam is geschrapt en vervangen door het woord Heer en dat voor 6820 keer dat Zijn Naam als zodanig voorkomt in het oude testament in het Hebreeuws. De oudste erkende Hebreeuwse Bijbel is van het jaar 924 geschreven in Israƫl, Tiberias en is nu in de museum in st Petersburg Rusland te vinden. Deze codex is de basis van alle huidige Hebreeuwse Bijbels. In de Allepo Codex vind je de Hebreeuwse tekst met de klinkers erbij, behalve wanneer het Gods Naam YHWH betreft, dan staan alleen de medeklinkers er. Echter staan er in enkele zeer belangrijke passages WEL de klinkers erbij geschreven! Nu vind je dit niet zomaar van alle bladzijden (600) van de codex staat de naam van YHWH meerdere keren geschreven en maar op 6 plaatsen in de gehele codex niet en er missen een aantal blz.
De eerste (zwart gemaakt) is te vinden in Ezech. 3: 12 Toen nam de Geest mij op, en ik hoorde achter mij een
stem van grote ruising, zeggende: Geloofd zij de heerlijkheid des HEEREN
uit Zijn plaats!
De 2de in Ezech 28:22 En zeg: Zo zegt de Heere
HEERE: Zie, Ik wil aan u, o Sidon! en zal in het midden van u verheerlijkt
worden; en zij zullen weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik gerichten in haar zal
hebben geoefend, en in haar geheiligd zal zijn.
Verder is de Naam met klinkers geschreven in 1Kon.8:11 en
in 2Kon.20:9
In een andere bijna net zo oud als de Allepo is de Leningrad
Codex (1005) waar de Naam van God van de 6000 keer zo’n 50X met de complete klinkers
is geschreven. Deze en nog 4 andere
Hebreeuws oude werken worden bij elke moderne Hebreeuwse vertaling geraadpleegd
en veel, heel veel gecontroleerd op juistheid. De hele lijst van de werken waarbij
de masoretische klinkers zijn toegepast (behalve dan op De Naam).
Maar allemaal hebben een enkele keer dat de schrijver onbewust
toch De Naam met klinkers had geschreven. Let wel het was een algeheel verbod
om de Naam bekend te maken of te spreken sinds het jaar 150. Sinds 10 jaar
worden Hebreeuwse geschriften van overal op de wereld gescand en
gedigitaliseerd en tot voor kort was de Aleppo 1 van de oudere maar meest
betrouwbare codexen. Maar nu vind men allerlei geschriften en of documenten van
veel eerdere jaartallen waarbij bij sommige documenten de klinkers bij De Naam
staan vermeld.
Aanwijzing nr4 Het bijzondere hierbij is dat er meerdere
kampen zijn in de toenmalige Joodse wereld (denk aan protestanten tegen
Katholieken in 1500) waaronder Karaieten tegen JudaĆÆsme en dat bij allebei deze
kampen documenten naar voren komen waaronder een Tenach uit 600 waarin ook soms
de Naam volledig met klinkers was geschreven. Het is dus niet een samenspan van
orthodoxe Rabbijnen, deze twee groepen zullen nooit samenwerken om een leugen
de wereld in te brengen en het is vanwege de digitalisering van oude werken dat
de informatie nu gevonden kan worden. Er is nu zelfs in het Vaticaan een
Hebreeuws Tenach gevonden (Vaticaan brengt sinds kort ook hun bibliotheek
digitaal weer) genaamd Vatican.ebr.448 (die je zelf kan opzoeken) waarin de Naam in volledige klinkers staat
weergegeven. Hoe komt het Vaticaan aan
Hebreeuwse geschriften? wel dat is gemakkelijk, volgens hun eigen archief komen
deze boeken uit in beslag genomen geschriften nadat de inquisitie de persoon,
gezin, dorp had uitgemoord vanwege het Joods geloof. Maar ook vanuit de universiteiten
van Cambridge, Hebrew Union College, Brittisch Museum, Brittisch Libary,
Russian Libary etc, en allemaal hebben Hebreeuwse documenten van verschillende
afkomsten waarin de Naam van God Yehovah in z’n geheel staat uitgeschreven.
Omdat het Rabbijnen zijn die bij bepaalde richtingen hoort
en de traditie van die richting hoog houden is het zeer aannemelijk dat de originele
traditie van de Naam al die jaren hetzelfde is gebleven. Tenslotte is het nog
maar enkele generaties daarvoor dat door de dood van een opperrabbijn in
Galilea door de Romeinen, dat men besloot om Yehovah in het openbaar niet meer
uit te spreken en met Yom Kippur de Naam in handsymbool op de mensen te leggen.
Aanwijzing nr 5 is een heel bijzondere, want ondanks
dat er vanuit alle kanten van de wereld allerlei Hebreeuwse documenten worden
gevonden, weet ik dat er legio mensen zijn die in een geheime samenzwering van
de Joden geloven, op Zijn Naam. Die blijven geloven dat alles wat Joods is niet
Bijbels is. En ja ik doe ook niets met Joodse religie maar wat dat betreft, doe
ik niets met alle andere religies. Het zou toch wat wezen als er een document zou zijn
in het Hebreeuws maar van een afkomst die niets met de toenmalige en of huidige
Joden in Israƫl te maken hadden. (Ja toen ze er eeuwen daarvoor eruit
wegtrokken)
Nu is de weergave van Hebreeuwse klinkers voor de gemiddelde
Westerse lezer al moeilijk om te lezen. Maar er is nog een gegeven wat
doorgaans niet bekend is in het Westen en dat is dat er een verschil is tussen
taal, cultuur en de weergave van Hebreeuwse klinkers. U heeft allemaal wel eens
gehoord van dat naast de Griekse vertaling van Hebreeuws ook Griekse
vertalingen van Aramese Bijbelse geschriften zijn. Een beroemde zin is die van
als Yeshua in Zijn laatste adem zegt; Eli, Eli lama sabachtani, wat in
het Aramees staat.
Er waren dus al groepen in andere landen zoals Syriƫ, Arabiƫ,
Iran die wel van oorsprong Israƫlisch waren maar een geheel eigen dialect, cultuur
en wijze van schrijven hadden. Er is dan ook een verschil in geschriften uit Israƫl
en of met de ‘Tiberias’ schrijfwijze en die van andere landen bekend als de ‘Babylonische’.
En ja ook in deze Babylonische afwijkende Hebreeuwse geschriften, zijn
documenten gevonden met de naam van God geheel uitgeschreven als Yehovah. Hieronder een stukje uit Yemen, waarbij de
moderne Hebreeuwse letters wel hetzelfde zijn (omdat de huidige Hebreeuwse
letters allemaal uit Babylon komt)
Maar anders worden
uitgesproken en of neergezet.
Als laatste; Aanwijzing nr 6 en dat is de relatie van
het woord Adoni in het Hebreeuws naast Yehovah neergezet en vertaald
als Heer. Dus staat er Adoni Yehovah in het Hebreeuws, dan is/ wordt het vertaald
als Heere. Het woord Adoni komt zo’n 400 keer voor in de Hebreeuwse Bijbel. En
nu komt het; Er is een Joodse ‘uitleg’ waarom er in sommige gevallen de
klinkers staan bijgeschreven omdat (zeggen ze) dat de klinkers zijn van AdOnI.
Als er een geheime samenzwering te noemen is dan is dit er 1. Het is vanwege de
afspraak tussen Rabbijnen vanaf het begin dat; hoewel zij het niet meer
openlijk uitspreken, zij het tussen hun groepen wel vasthouden en alleen als
hun geheim willen hebben. De klinkers E – O – A (Yehovah) zijn (zoals u kunt zien) niet gelijk
aan A – O- I. Maar zelfs als dat
zou zijn dan zou je je dit dus ook zo terugvinden in documenten geschriften.
Nergens worden de woorden Adoni Yehovah
alleen met de e -o – en de a geschreven. Sterker nog deze combinatie
woorden voor God wordt in het Hebreeuws ook afgekort als LaYehovah (La is voor
Adoni), en er is in de Russische Bibliotheek een document gevonden met
deze combinatie inclusief alle klinkers
oftewel begint het woord met een A. (lAyEhOvAh) en dat is grammaticaal
niet mogelijk tenzij het een apart woord is.
Naast deze aanwijzingen nog even een extra uitleg; waarom als het de naam Yehovah is er dan haleluJAH wordt geroepen en niet HaleluJEH? Ik geef deze uitleg omdat er ook mensen zijn die zeggen dat de Naam bijv. jehoewah moet zijn omdat het van Yehudah af komt, het Klinkt hetzelfde. En dat is ongeveer het enige want Hebreeuws doet zoals Westerse talen NIETS met klanken in namen, maar wat het betekend. Verder is het gramaticaal de regel dat wanneer de klemtoon veranderd in een naam (van voor naar achteren) dan veranderd de klinker ook in een a. Zo heb je Yehudah, maar NethanYah, Yeshua en YeshiYahu, Yehochanan en NechemYah etc. Zou de logica van dezelfde klanken waar zijn dan zal je alle Bijbelse woorden moeten aanpassen en dat niet alleen, ook de complete Hebreeuwse taal en alle geschriften. Oftewel is de taal en het Woord niet meer waar ook de Bijbel met al haar vergelijkingen en woordspelingen waarvan de Bijbel geheel doordrongen is en wat juist aantoont dat de taal een God gegeven taal is.
Een voorbeeld voor een compleet andere woord; groot is Gedol
en wordt Gadolim bij meervoud. En zo kan je ALLE Bijbelse namen welk net
zoals Yehovah beginnen met YEHO herkennen als zijnde, er is er niet 1
geschreven als Yaho.
Yeho ahaz, Yeho ash, Yeho zavad, Yeho chanan, Yeho Yada,
Yeho yakim, Yeho ada, Yeho adan, Yehotzadak, etc. zo zijn er ruim 20 namen. Als je dit allemaal wilt
veranderen naast alle woorden welke veranderd moeten worden, dan zeg je dus dat
YHWH Zijn eigen Woord niet eens kan bewaken want dat wordt geheel anders! (alsof
Hij toch stiekem veranderd) Maar zelfs bij de NAAM YEHOVAH ligt de klemtoon op
VAH dus is de klinker een A.
Nog even terugkomend op de naam jahweh, deze kan ook
grammaticaal niet want Hebreeuws correcte grammatica zegt dat het jehwah moet
zijn, met de klemtoon op wah, maar
ook is Jahweh geschreven met een patach ipv een kamatz. En nu zegt u wellicht
wat is dat of wat heeft dat er mee te maken? Wel ongeveer alles, want het woord Yahweh
bestaat in het Hebreeuws niet, het betekend niets en komt in geen enkele
boekwerk/ geschrift/ of document voor. Om Jahweh te vinden moet u naar de
Christelijke woordenboek van Gesinus gaan, die dat woord voor het eerst vermelde
in 1800 alszijnde de naam van de Samaritaanse god jupiter. Voor ons lijken de Patach
en de Kamatz hetzelfde, het zijn allebei de klinkers van A. Alleen ze zijn niet
hetzelfde, niet alleen is het grammaticaal oncorrect ook de uitspraak is anders.
Zo is het bijvoorbeeld Yehovah klemtoon op vah en halelujah
klemtoon op de ha. Voor de duidelijkheid dat geld dus ook voor alle andere
varianten zoals jahuwa, jehawa, of ja……
wat dus helemaal niet voor kan komen in het Hebreeuws.
Overal waar het woordje Heere in uw Bijbels staat, staat
geen Heere maar YHWH het zal bekend gemaakt worden aan diegene die werkelijk het 1ste gebod begrijpend en
realiserend gelooft ex 20:2 Ik ben Yehovah uw God, Die u uit
Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb. 3 Gij zult geen
andere goden voor Mijn aangezicht hebben. 4 Gij zult u geen
gesneden beeld, noch enige gelijkenis maken, van hetgeen boven in den hemel is,
noch van hetgeen onder op de aarde is, noch van hetgeen in de wateren onder de
aarde is.
5 Gij zult u voor die niet
buigen, noch hen dienen; want Ik, Yehovah uw God, ben een ijverig God, Die de
misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde, en aan het vierde
lid dergenen, die Mij haten; 6 En doe barmhartigheid aan
duizenden dergenen, die Mij liefhebben, en Mijn geboden onderhouden.
Deel 2 de naam bekend als Jezus, tot dan lees uw Bijbel,
volg alleen Hem na en bepaal zo uw doel.
Shalom Raymond
Reacties
Een reactie posten