Doorgaan naar hoofdcontent

De ALEPH en de TAV

 


De Aleph en de Taw

 

Grote Kans dat u nog nooit van de Aleph en Tav heeft gehoord. Toch komt het zo’n 7000 keer in uw Bijbel voor, maar wordt dit niet vertaald. Bijbelse geleerden van oudsher wisten dat het iets te maken had met het benadrukken van een Goddelijk onderwerp, en zo is het dan eeuwenlang tot de dag van vandaag begrepen, als een soort van grammatisch heen verwijzen.

De Aleph en de Tav zijn de eerste en laatste letter van het Hebreeuwse Alephbeth, u zult denk ik wel ons woord voor het alfabet daaruit herkennen.                                                                                                De Aleph tot Tav of EYT  in het Hebreeuws, את betekend van het begin tot het einde, of voor ons beter bekend als, de eerste en de laatste, van Alfa tot Omega. Zoiets als bij ons van A tot Z.

In het “oude” testament is het God de Vader en in het “nieuwe” testament Yeshua (Jezus) De God van Israël is de Aleph het begin, en de Tav het einde en als je van openbaring 21:22 en 23 goed de verzen leest, 22 En ik zag geen tempel in dezelve; want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam. 23 En de stad behoeft de zon en de maan niet, dat zij in dezelve zouden schijnen; want de heerlijkheid Gods heeft haar verlicht, en het Lam is haar Kaars wie het zegt dat Hij de Alfa en Omega is (begin en einde), dan zie je dat van YHWH en Yeshua hetzelfde wordt gezegd. God en het Lam, God verlicht, Lam is de kaars.

In de modern Hebreeuwse Bijbel staat het woord EYT vertaald als de voorzetsel; door en met, maar meestal als ‘versterking heenwijzen’ van het opvolgende zelfstanding naamwoord. Het staat echter meer dan 7000 X in de Hebreeuwse tekst,  zou YHWH Zijn kenmerk alleen maar in Zijn Woord hebben gezet als versterking? Als we kijken naar de antieke letters en hun betekenis komen we op het volgende;

EYT    =  את   =>  is modern Ivriet, maar in de originele oude Hebreeuwse tekens kan je een ander verhaal zien.

Net als Egyptische hiërogliefen,  zijn de letters van het ‘antieke’ Hebreeuws een vertellend plaatje. Van  rechts naar links lezend heb je een ossenkop (aleph) en een merkteken (taw) De Ossenkop betekent : kracht, sterk, leider De kruisende stokken betekent: merk, teken, monument Bij elkaar gevoegd betekend dit (vertaald naar de cultuur van die tijd) de metalen punt aan het eind van een ploegwerktuig.

Uitleg:  Kijkend naar de cultuur en tijd, waar de os de trekker was van de ploeg en de kracht was, de Stokken een merkteken aan het einde van de akker. Om een veld om te ploegen in rechte lijnen, richtte de man achter de ploeg zijn blik op 1 punt die hij gemerkt had. De metalen punt van de ploeg trok rechte lijnen als merktekens door de grond. EYT betekend in deze context: Ploegpunt (merk), voor het maken van een rechte vastgestelde weg, ziende op een vastgesteld doel.

Laten we nu eens gaan kijken als we de uitleg gaan interpreteren in de Bijbels tekst waar EYT voorkomt.

Genesis 1:1

 הָאָרֶ אֵת וְאֵת הַשָּׁמַיִם  אֱלֹהִים בָּרָאבְּרֵשִׁית 

be’rey’shit ba’ra e’lo’him eyt ha’sha’ma’yim we’eyt ha’a’rets

Het woord Et (eyt) komt in de eerste vers al twee keer voor, zoals gezegd doet het Modern Hebreeuws hier nagenoeg niets mee. Ook de vertaling in een andere taal, laat dit woord buiten beschouwing God laat echter onder andere zien dat Hij de Hemel en de Aarde heeft geschapen voor een vastgesteld doel, op een vastgestelde weg, tevens geeft Hij aan dat Hij alle letters wat tussen de Aleph en de Taw zitten, heeft gebruikt om de aarde en de hemel te vullen. M.a.w Zijn Woord, alle letters van het Alephbeth hebben alles geschapen, daarom veranderd Zijn Woord niet. Wat toen is vastgesteld geld vandaag nog steeds. Een citroenenboom geeft alleen citroenen en geen bananen, een kikker geeft alleen kikkers en geen auto's. Ook YHWH en Yeshua zijn dezelfde, De Aleph en de Taw, het begin en het einde, Alfa en Omega. Er is maar 1 God, er is maar 1 schepper, 1 bevrijder, 1 heiland, in het OT bekend als de Vader YHWH, in het NT als Yeshua de Zoon.   

Als Johannes aan het einde van zijn leven op Patmos zit begint hij zijn verhaal wat bij ons bekend wordt als het Evangelie van Johannes. Wat inspireerde hem om te beginnen met het Woord tw: 1 In den beginne was het Woord, en het Woord was bij God, en het Woord was God. 2 Dit was in den beginne bij God. 3 Alle dingen zijn door Hetzelve gemaakt, en zonder Hetzelve is geen ding gemaakt, dat gemaakt is.

Hoe kwam hij daarbij, zou het kunnen dat hij een begrip kreeg nadat hij bezoek had gekregen van Yeshua beschreven in Openbaringen 1. Johannes een Jood, geboren in een Joods land, opgegroeid met de Joodse taal, krijgt bezoek van zijn Joodse Koning. In welke taal zou Yeshua tot hem gesproken hebben? Nederlands? Grieks? Ik denk in het Hebreeuws. En als Yeshua Johannes groet en in het Hebreeuws zegt dat Hij de Aleph Tav is, valt er een kwartje bij Johannes.

De Aleph Taw was in het OT een mysterie, dat is het in de Joodse gemeenschap vandaag de dag nog steeds. Maar nu krijgt Johannes van Yeshua te horen dat Hij de Aleph Tav is, het mysterie wat de aarde en hemelen schiep.  Zou dat de reden zijn waarom Johannes begint met zijn verklaring/ zijn evangelie van het Woord? Zou Johannes begrepen hebben dat er in de eerste zin eigenlijk staat, dat God de hemelen en de aarde heeft geschapen door Yeshua, want zou hij daarom zou zijn evangelie beginnen?

Ik denk het dus hierom wel, wat denkt u?

De Aleph en de Taw komt trouwens ook elke keer in de Bijbel voor als de mensen een beslissing hebben gemaakt voor YHWH. Eerst zie je de mensen vermeld staan die gewoon leven, zonder Aleph Tav en zodra of als ze met God leven staat er een Aleph Tav bij vermeld, alsof Yeshua dan een deel van hun is geworden.

Ook geld dit bij mensen die eerst kinderen van YHWH waren en afvielen, daar zie je eerst EL (Elohim) voor hun naam staan en na de afval alleen hun naam nog zonder EL. EL bij toegevoegd bij volk van Elohim en EYT toegevoegd bij volk van Yeshua, beide het begin en het einde, Hmmm!

 

Lees de Bijbel, volg Hem na en bepaal uw doel!

Groet Raymond


Reacties