BIJBEL FRAGMENTEN "GOMMORAH"

 

BIJBEL Gommorah

 

In deze serie fragmenten hoop ik u mee te nemen naar verschillende locaties wat connecties heeft met de Bijbel.

De eerste locatie is tevens waar het ongeveer voor mij begon als zijnde het besef dat er nu nog steeds zichtbaar iets te zien is van het verre verleden.

Ik mocht deze locaties samen met mijn vrouw zien en beleven, waarvoor ik nog steeds dankbaar ben.

 

Israël: Na onze vakantie in Egypte (zie deel 1) waren mijn vrouw en ik in Israël.

Omdat het toen voor ons de eerste keer in Israël was, gingen we mee met een Christelijke groep.

Op 1 van de dagtrips bezochten we de rots Massada een markant punt nabij de dode zee, en de gids vertelde de ‘geschiedenis’ wat er allemaal daar was gebeurd.

 Ik stond op een gegeven moment over de rand van deze berg richting de dode zee te kijken waarbij een grote witte vlek beneden op de grond, mij opviel.

De kleuren van de rotsen, zand en verdere omgeving is namelijk rood, zwart, geel, bruin alles, behalve wit.

Ik vroeg toen aan de gids wat of dat was, waarbij hij aangaf dat dat vermoedelijk zout en niet belangrijk was, hij ging verder met zijn verhaal.

Ik dacht er verder ook niet bij na en maakte van deze plek nog een foto en ging verder met de groep mee.

De witte plek viel mij nog 1 keer op toen wij met de bus er langs reden op weg naar Qumran, nu leek het wel een dorp die je ook wel in Marroko ziet, vierkante strakke lijnen en grote muren.

 

Na deze vakantie was ik op een gegeven moment thuis, de foto’s aan het te bekijken toen ik de foto tegenkwam van de witte vlek.

Eerst dacht ik dat het een mislukte foto was, maar toen bedacht ik mij dat het de vlek was onder Massada.

Ik begon op Google earth en internet te kijken of ik wat kon vinden en ik vond dat er regelmatig werd gesproken over Sodom en Gommorah.

Ik kon verder niets met deze info maar besloot het jaar daarop wederom te gaan kijken alleen nu op onszelf.

 Voordat we weer naar Israël gingen las ik verschillende geschiedschrijvers bekeek oude kaarten en onderzocht de streek via Google earth.

Omdat de Bijbel het over 5 locaties heeft die door zwavel en vuur werden verwoest, keek ik de mogelijke plekken die er het meest wit uitzagen en behalve de locatie van Gommorah vond ik een andere locatie op de route naar Eilath.

De ‘toeristische’ Sodom had ik op internet bekeken maar had al geconcludeerd dat dat zoals zovele Christelijk Joodse plekken niet interessant was.

 Het werd een trip met mijn broer en schoonzus die met ons naar Israël wilde gaan.

Ik vertelde hun wat wij eerder hadden gezien en dat ik de woestijn in wilde gaan om de witte plek van dichtbij te gaan bekijken. Ze hoorden wel wat we zeiden en dachten waarschijnlijk leuk maar….., toch wilde mijn broer wel mee om te kijken.

Toen het tijd werd om naar Massada te gaan hadden mijn broer en ik onze vrouwen bij Masada afgezet om op het terras te gaan zitten en gingen wij tweeën bepakt met flessen water de woestijn in bij 40 graden Celsius. Na ongeveer een half uur lopen vanaf de parkeerplaats kwamen we aan bij de witte vlek en meteen zagen we dat het iets bijzonders was.

Normaal als je in de woestijn loopt dan loop je door zand, stenen en rotsen en soms een klein beetje losse begroeiing. Bij de witte plek aangekomen kregen wij ook al gauw witte “vlekken” op onze schoenen en kleren en alles waarmee we in aanraking kwamen.

Het witte spul is namelijk geen zand of steen maar as.  Op een gegeven moment leek het alsof we door een soort van straat liepen met aan weerszijden muren rond de 15 Mtr hoog en van as. Van waar wij liepen tot aan de muren was een helling van as tot 5 mtr hoog tegen de muur geplakt.

Toen wij hierdoor heen gingen om naar de muren te gaan zakten we soms 20cm weg in dit witte spul. Waarom noem ik dit muren? omdat de hoogte links en recht hetzelfde waren en er diverse 90graden hoeken inzaten. Nu kan de natuur best wel een 90gr. Hoek maken en twee of 10 ook wel, maar dit was te precies en teveel om het natuurlijk te zien, dit was mensgemaakt. Op deze muren zag ik ook wervelkringen die ik eerder bij hoogovens gezien had.

De hittekringen bij hoogovens werden zichtbaar doordat bloedheet staal > 700graden, wat uit de ovens kwam over rollerbanen in contact kwam met de omgevingslucht en ervoor zorgde dat de lucht begon te wervelen. Zodoende werden deze wervelkringen op het staal zichtbaar.

Mijn conclusie was direct dat er bij deze muren op een gegeven moment > 700 graden heet moet zijn geweest.

Behalve muren zagen wij ook vierkante overblijfselen van huizen, ingevallen huizen en straten en allemaal van wit as. We namen allebei wat monsters mee van wat we aan as vonden. Tevens kon ik met mijn hand vrij gemakkelijk door de muren komen daar het materiaal bij beweging gewoon los kwam.

 We liepen zo even verwonderd door maar door de hitte en vermoeidheid begonnen wij terug te lopen, ook omdat we onze vrouwen al 1,5 uur terug hadden achtergelaten en we max. 2 uur zouden wegblijven.

Later die week toen wij op de weg van Jeruzalem naar Eilath reden, vertelde ik onderweg dat ik meerdere witte locaties had gezien en via oude kaarten + Google earth had bepaald dat na de T splitsing van de weg richting naar Beer Sheva en onze richting naar Eilath we langs zo’n locatie kwamen welke ik als Sodom had bestempeld.

Ik had de locatie ongeveer bepaald op Google via een benzine station die na de T splitsing moest komen en daarna na een grote flauwe bocht naar links.

En idd kwamen we deze benzinestation tegen waar we eerst tankten en wat versnaperingen kochten, om weer verder te gaan.

Ik melde mijn bevindingen nogmaals toen we weer op weg waren maar iedereen had het warm en waren wat vermoeid.

 Er was een woestijn wind opgekomen die een temperatuur meebracht van rond de 45-50 Graden, het was buiten de auto gewoon bloed verziekend heet, alsof je moest ademen met je hoofd in een oven.

Niemand had er zin in om uit de auto te stappen en we hadden het erover hoe we “Sodom” dan moesten herkennen, daar dit niet stond aangegeven. Ja het toeristische Sodom met de zogenaamde berg nabij de hotels en resort van de dode zee.

Maar toen we door een lange flauwe bocht waren gereden zeiden we alle vier bijna gelijk ‘Sodom’, voor ons naast de weg zagen we een witte vlek tussen de vele kleuren van de woestijn met rechte lijnen en hoeken, wat leek op huizen.

We stopten de auto om toch te gaan kijken maar dit hielden we ongeveer 2 minuten vol, het was gewoon te heet om hier buiten te zijn en we reden door naar Eilath.

Hiermee is het verhaal nog niet afgelopen.

Door over deze bevindingen met vrienden van ons te vertellen, leek het hun leuk om met ons Israël te gaan bezoeken, wat we toen deden.

Zo kwam ik wederom in Gommorah ditmaal met mijn beste vriend.

We kwamen nu via een andere kant ‘binnen’ en net als bij mijn broer was het geloof in eerste instantie zoiets van; ‘leuk dat je zoiets kan geloven maar dat moet ik wel eens zien dan’

Eenmaal daar aangekomen is de ontsteltenis groot want zoiets verwacht niemand.

 Ik vertelde dat ik een relaas had gelezen van een academicus van de Engelse Cambridge Uni.

Die was nadat hij over deze plek had gehoord in opdracht van Cambridge hier naar toe gekomen om het verhaal van Gommorah eens en voor altijd naar het land van sprookjes te sturen. Alleen toen hij hier liep was zijn geloof in alles behalve God niet meer zo sterk.

Om de Bijbel op fouten te wijzen had hij het verhaal van Sodom en Gommorah bestudeerd om tot harde bewijzen en conclusies te komen. Alleen werd zijn verhaal niet bevestigd maar de Bijbel juist wel. Wat mij het meest interesseerde was dat hij balletjes van fosfor had gevonden die hij na had meegenomen voor onderzoek op Cambridge.

 Nu wordt fosfor net als zwavel wel gevonden waar vulkanische activiteiten zijn geweest maar bij de dode zee heb je die niet. Tevens is de puurheid fosfor die elders wordt gevonden maar rond de 45% en bevind het zich in lagen vermengd met zand en andere verontreinigingen. De onderzochte balletjes toonden een puurheid aan van meer dan 97%, iets wat menselijkerwijs onmogelijk was. Toen het bestuur van Cambridge vroeg waarom hij niet met een negatief verhaal over de plek kwam en waarom hij de fosfor had laten onderzoeken, had hij gemeld dat het van Gommorah kwam en dat hij een heel ander verhaal had te vertellen, hij geloofde.

Dat was tevens het laatste wat hij daar had gezegd want hij werd ontslagen en van het terrein verwijderd.

 Nu waren wij op dezelfde plek en hadden geen enkele balletje fosfor gezien, ik had het verhaal net verteld en zei dat het wel heel bijzonder was als wij ook zulke balletjes konden vinden.

Mijn vriend schopte tegen een bergje as toen hij een soort van balletje opraapte en vroeg of dat zo’n fosfor balletje was? Waarop ik het vasthield en dit eigenlijk meteen liet vallen en ‘nee dat zal wel niet’ zei.

Maar iets deed mij terug kijken en toen ik het weer oppakte vroeg ik om zijn aansteker om te kijken of het zou branden.

Nu was het weer bloedheet en met een aanstekervlammetje bij een steen te houden was niet een leuke bezigheid, ik wilde dus net stoppen en zeggen ‘dus niet’, toen we allebeiverschrikt naar achteren liepen.

Het balletje had namelijk eindelijk vlam gevat en er kwam zwarte giftige dampen vanaf, het was het dus wel.

En zogauw we zagen dat het balletje wel het fosfor was wat we zochten zagen we plotseling overal om ons heen veel meer van dit soort balletjes, waarop we onze meegebrachte zakjes mee vulden.

 Internet / youtube staat er nu vol van, van mensen die hier nu zijn geweest en aan de ‘Jordaanse’ kant is 1 plek waar de balletjes 2X groter zijn en in grote hoeveelheden te vinden zijn. Toch doet niemand van de gevestigde orde en of archeologie hier wat mee, waarschijnlijk omdat heel wat “wetenschappers”een ander verhaal hebben gebracht en verdedigd, die van een sodom met een rots van 4 mtr wat op de vrouw van Lot moet lijken of een ander sprookje.

Maar indien u zelf wilt kijken en u wilt de beste locaties zien dan kunt u mij vragen en ik zal dit met plezier geven.

 

Voor nu Lees uw Bijbel, volg Hem na en bepaal uw doel.

Shalom Raymond